جغرافیا

مسافت این شهر از مرکز استان فارس شیراز ۹۵ کیلومتر بوده و تا شهر فیروزآباد 40کیلومتر است.

جغرافیای طبیعی

این بخش در آخرین مناطق پیشرفتگی ارتفاعات زاگرس در منطقه گرم و خشک جنوب قرار گرفته و موقعیت مذکور باعث شده‌است تا میمند دارای آب و هوایی معتدل و نسبت به مناطق همجوار خنک تر باشد. میمند در جلگه میان دو رشته کوه نسبتاً بلند از سلسله جبال زاگرس به نامهای سپیدار و پادنا میمند که بصورت دو رشته با جهت شمال غربی و جنوب شرقی کشیده شده‌اند، قرار گرفته‌است. کوه سپیدار در طرف شمال شهر میمند قرار دارد و دنباله کوه سبزپوشان شیراز است که دارای جنگل و منابع طبیعی فراوانی است و ارتفاع قله آن3167 متر از سطح دریامی‌باشد. در قسمت جنوب و جنوب شرقی میمند کوه پادنا در اصطلاح محلی پیدنو و در فرهنگهای جغرافیایی میمند نیز گفته می‌شود قرار دارد. در غرب نیز کوه کم ارتفاعی به نام قلات وجود دارد که از سیرزجان خواجه‌ای تا میمند به موازات پادنا قرار گرفته‌است. از مشرق نیز به خرمن کوه یا کوه سور که از میمند به شکل یک نیم دایره دیده می‌شود متصل است.

پوشش گیاهی جنگلهای کوهستانی بیشتر پسته کوهی بنه و بادام کوهی اهلوک می‌باشد. آب و هوای میمند از نوع معتدل کوهستانی است.تابستانهای نسبتاً معتدل و خشک و پاییز و زمستانها معتدل مرطوب می‌باشد. حداکثر دما بیشتر در مردادماه و حداقل دما در بهمن ماه رخ می‌دهد. بیشترین بارش فصلی نیز در بهمن ماه است و میانگین بارندگی سالانه به میزان ۴۵۰ میلیمتر است که در ارتفاعات بیشتر به صورت برف می‌باشد.